Mitochondria. Diagnostyka uszkodzeń mitochondrialnych i skuteczne metody terapii. Autor: dr n.med. Bodo Kuklinski
Na naszym rynku pojawiło się w sprzedaży pierwsze polskie kompendium medycyny mitochondrialnej dr Bodo Kuklinskiego. Niezwykle atrakcyjna pozycja ze względu na praktyczne podejście do leczenia całej palety schorzeń cywilizacyjnych, począwszy od cukrzycy, migreny, chorób serca, tarczycy, nowotworów, otyłości, depresji, syndromu przewlekłego zmęczenia oraz wielu innych.
Dr Bodo Kuklinski – wybitny lekarz medycyny mitochondrialnej wprowadza nas w tajniki biochemicznych procesów zachodzących w organizmie człowieka oraz przedstawia dowody na wysoką skuteczność terapii. Głównym założeniem autora jest wskazanie, że każda terapia (proces leczenia) powinna rozpocząć się od znalezienia przyczyny występowania danego schorzenia, a nie jak to się dotychczas działo ,,zaleczeniu” objawów.
Kompendium to jest przeznaczone zarówno dla lekarzy, terapeutów, dietetyków, jak i pacjentów, a jego największą zaletą jest szczegółowe omówienie poszczególnych przypadków pacjentów, począwszy od wywiadu lekarskiego, poprzez celowaną diagnostykę (mitochondrialną!), a skończywszy na indywidualnej terapii.
Co ciekawe, dr Bodo Kuklinski, w oparciu o swoje długoletnie doświadczenia opracował „złote standardy” terapii mitochondrialnej. Polegają one przede wszystkim na precyzyjnym wywiadzie z pacjentem, celowanej diagnostyce laboratoryjnej oraz wdrożeniu terapii, która z założenia nie powinna „obciążać” organizmu, a wspomagać uruchomienie jego procesów naprawczych. Nieodłącznym elementem terapii jest wg dr Kuklinskiego odpowiedni sposób odżywiania, ze słynną już „przekąską nocną”, celowane uzupełnianie substancji mitochondrialnych, adekwatna (nie intensywna) aktywność ruchowa oraz dbałość o dobrej jakości sen.
Dr Kuklinski jest również autorem licznych publikacji medycznych oraz członkiem wielu międzynarodowych stowarzyszeń naukowych, w tym Międzynarodowego Stowarzyszenia Medycyny Mitochondrialnej – IMMA. Jest również laureatem prestiżowej nagrody w dziedzinie medycyny mitochondrialnej – „Mitochondrialnej Ewy“, przyznawanej dorocznie przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej, za szczególne zasługi w tej dziedzinie.
Co o swojej teorii mówi sam autor?
„Najwyższy czas, żeby zdrowie człowieka traktować jako oddziaływanie procesów całościowych, a nie według ściśle uporządkowanych dyscyplin medycznych.” […]
„W ramach zajęć z patologii [w trakcie studiów medycznych] człowiek zostaje podzielony na wiele pojedynczych narządów (…) I tak kolejno omawia się choroby oczu, skóry, płuc, serca, układu trawiennego, układu moczowo – płciowego, układu narządów ruchu, układu nerwowego i tak dalej. Każdy specjalista zajmuje się swoim organem, zapominając, iż człowiek stanowi jedną całość, złożoną z wielu różnych narządów. Tymczasem każdy przewlekle chory organ znajduje się wewnątrz organizmu, w którego wnętrzu występuje jakiś problem natury biochemicznej. Jednak przecież za inne organy odpowiada już inny specjalista. Co dla pacjentów kończy się wystawieniem im kolejnego skierowania. Reszty dokonuje farmakoterapia. Na uniwersytecie przyszli lekarze dowiadują się, iż pacjentów należy leczyć farmakologicznie. Nikt nie informuje ich, jakie choroby wiążą się, z jakimi zaburzeniami procesów metabolicznych oraz po jakie środki mógłby sięgnąć, aby ponownie przywrócić wszystko na właściwe tory. Prawdziwych przyczyn schorzeń poszukuje się we współczesnej medycynie zbyt rzadko. Zamiast tego lekarz przy pomocy środków farmakologicznych leczy najczęściej jedynie objawy choroby! Zajmuje się zaledwie tak zwanymi parametrami zastępczymi, co nieustannie wywołuje u pacjenta różne skutki uboczne. Leki są przecież dla naszego organizmu obcymi substancjami (ksenobiotykami), które muszą zostać rozłożone oraz wydalone, a tym samym stanową dla niego dodatkowe obciążenie.” […]
