Choroby dróg oddechowych i eozynofile – przyczyny i rozwiązanie

Eozynofilia wiąże się ze stanami zapalnymi i chorobami układu oddechowego takimi jak: astma, alergia, polipy nosa i obturacyjna choroba płuc. Dowiedz się jak obniżyć poziom eozynofilii.

Choroby dróg oddechowych i eozynofilia – przyczyny i rozwiązanie

Profilaktyczne badania krwi, takie jak morfologia, (czy morfologia z rozmazem) powinny być wykonywane przynajmniej raz w roku. Ich analiza daje lekarzom wstępne informacje o ogólnym stanie naszego zdrowia. Jednym z ocenianych parametrów są leukocyty – białe krwinki odpornościowe, a wśród nich eozynofile. Co oznacza podwyższony poziom eozynofili i w jakich chorobach występuje? Poznaj sposoby na obniżenie eozynofilii.

Czym jest eozynofilia?

Eozynofilia to podwyższony poziom eozynofilii (granulocytów kwasochłonnych) – białych krwinek odpornościowych, które odpowiadają za niszczenie obcych białek, zwalczanie pasożytów i udział w reakcjach alergicznych. Ich podwyższony poziom obserwuje się m.in. w chorobach takich jak:

  • alergia,
  • astma,
  • atopowe zapalenie skóry,
  • choroby pasożytnicze,
  • choroby autoimmunologiczne (np. kolagenozy),
  • choroby nowotworowe (przewlekła białaczka eozynofilowa, przewlekła białaczka szpikowa).

Eozynofile we krwi stanowią 1–5% wszystkich białych krwinek, czyli około 50–400 komórek na μl krwi. Wyższe poziomy określane są jako eozynofilia i dzielą się na łagodną (600-1500/1 mm³) umiarkowaną (1500-5000/1 mm³) i ciężką (>5000/1 mm³).

Eozynofilia towarzyszyć może też zespołowi hipereozynofilowemu, w którym ilość granulocytów kwasochłonnych jest znacznie podwyższona (> 1500 eozynofili/mm³) przez dłuższy okres czasu bez wyraźnej przyczyny. Występuje w około 90% przypadków polipów nosa oraz gardła, podczas chorób zapalnych jelit (w tym choroby Crohna), astmy oskrzelowej, atopowego zapalenia skóry, jak również w około 12% reumatoidalnego zapalenia stawów, 60% nowotworów, 20-30% zapalenia tętnic1.

Eozynofile zawierają niewiele mitochondriów, dlatego pozyskują energię głównie z glukozy w procesie glikolizy.

Eozynofile a stres nitrozacyjny

Eozynofile pomagają regulować stan zapalny np. w sytuacjach zakażenia eozynofile, promują reakcje zapalne, aby zwalczać infekcje. Wytwarzają związki utleniające, takie jak kwas podchlorawy (HOCL) i kwas podbromowy (HOBr), które działają przeciwbakteryjnie. Jednak ich nadmiar może również uszkadzać komórki organizmu i przyczyniać się do powstawania stresu oksydacyjnego i nitrozacyjnego2.

Podwyższone eozynofile, a choroby dróg oddechowych

W naszych drogach oddechowych naturalnie występują pewne ilości tlenku azotu (NOo), który działa antybakteryjnie oraz przeciwwirusowo. U zdrowych osób jego prawidłowe stężenie w okolicach nosa i zatok chroni przed infekcjami. Jednak podczas stanów zapalnych nadmiar tlenku azotu może okazać się szkodliwy i prowadzić do wystąpienia stresu nitrozacyjnego. Z kolei stres nitrozacyjny i podwyższony poziomu eozynofili jest czynnikiem ryzyka chorób układu oddechowego i towarzyszy astmie, alergii, polipom nosa czy POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc).

  1. Alergia i astma

W astmie oskrzelowej często obserwuje się stres nitrozacyjny i nadprodukcję wolnych rodników, które uszkadzają białka obecne w ochronnej warstwie płuc – surfakacie. (Surfaktant to czynnik występujący na powierzchni pęcherzyków płucnych utrzymujący prawidłowe napięcie). Inny prawdopodobnym podłożem astmy alergicznej jest eozynofilia. Wtedy źródłem tlenku azotu stają się nadmiernie aktywowane komórki – eozynofile, które produkują także nitrotyrozynę oraz kwas podchlorawy (HOCl) – substancje, których nadmiar może nasilać stres nitrozacyjny. Doskonałym „łowcą” kwasu podchlorawego jest tauryna stosowana w terapii mitochondrialnej1.

Astma u dzieci

Szczególną ostrożność należy zachować u dzieci w pierwszych latach ich życia. Jak dowodzą badania, podawanie im w tym okresie antybiotyków może zwiększać u nich ryzyko astmy oskrzelowej i alergii. Przeprowadzono metaanalizę badań obserwacyjnych, aby ustalić związek między podawaniem antybiotyków w pierwszym roku życia a rozwojem astmy u dzieci3. Łączna liczba osób, których dotyczyła analiza, wynosiła 27 167 dzieci. Zastosowanie co najmniej jednego cyklu antybiotyków w pierwszym roku życia może być potencjalnym czynnikiem ryzyka rozwoju astmy4.

  1. Polipy nosa

Polipy nosa są łagodnymi (nienowotworowymi) zmianami błony śluzowej nosa. Przypominają miękkie guzki pojawiającymi się w wyniku zmian zapalnych lub alergicznych. Nie są groźne, ale powodują zaburzenia drożności nosa lub węchu. Tworzenia polipów mogą promować duże ilości tlenku azotu NOo1. Sposobem na jego zahamowanie jest witamina B12 oraz tauryna, które pomagają pozbyć się kwasu podchlorawego, zmniejszą stres nitrozacyjny, prowadząc do ustąpienia polipów. Jak słusznie zauważa doktor Kuklinski:

Jednak, zamiast wykorzystać taką możliwość leczenia, pacjentów poddaje się operacjom, niekiedy nawet dwu czy wręcz trzykrotnie, podczas gdy w ich organizmie wciąż tli się ognisko tworzenia polipów. Opisany mechanizm dotyczy wszystkich schorzeń, którym towarzyszy eozynofilia.

3. Przewlekła obturacyjna choroba płuc – POChP

Również poważniejsze schorzenie takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) ma swoje źródło w stresie nitrozacyjnym. W przypadku POChP na pierwszym planie znajduje się przewlekłe zapalenie dróg oddechowych spowodowane nadprodukcją cytokin prozapalnych.

W wydychanym przez chorych na POChP powietrzu znajdują się duże ilości tlenku azotu, produkowanego przez komórki stanu zapalnego, przez co osoby te cierpią automatycznie z powodu stresu nitrozacyjnego. Jego konsekwencje wpływają na cały organizm i prowadzą do wystąpienia innych chorób towarzyszących takich jak: przewlekła niedokrwienna choroba serca, łuszczyca, zespół metaboliczny, cukrzyca typu 2, depresja, refluks, bóle stawów i wiele innych1. Wymienione schorzenia wskazują na charakter wieloukładowy, którego źródłem są zaburzenia mitochondrialne. Sposobem leczenia jest zahamowanie przewlekłego zapalenia, eliminacja stresu oksydacyjnego oraz nitrozacyjnego, zmiana sposobu odżywiania oraz innych elementów stylu życia. W przypadku POChP należy bezwzględnie zaprzestać palenia papierosów. Ponadto koniecznie unikać, a przynajmniej ograniczyć kontakt z toksycznymi substancjami w powietrzu takich jak: smog, spaliny samochodowe i zadbać o utrzymania czystego powietrza wnętrza pomieszczeń. Konieczne może okazać się wyeliminowanie żywności bogatej w azotany, która także stanowi źródło tlenku azotu.  Podstawę stanowi odpowiednio dobrana terapia mitochondrialna.

Pasożyty a eozynofilia

W wyniku zakażenia pasożytami komórki odpornościowe wytwarzają duże ilości tlenku azotu, aby je zwalczyć. Niektóre nicienie i tasiemce chronią się przed NOo, wychwytując witaminę B12 z przewodu pokarmowego. Sytuacja ta naraża chorych na rozwój anemii z niedoboru witaminy B12.

Jak obniżyć poziom eozynofilów?

Jak wynika z powyższych przykładów wielu chorobom układu oddechowego towarzyszy eozynofilia i stres nitrozacyjny. Dlatego skuteczną strategią ich leczenia jest wyeliminowanie nadmiaru tlenku azotu, kwasu podchlorawego oraz obniżenie poziomu eozynofilii, które odpowiadają za ich produkcję.

Doktor Kuklinski podaje skuteczne leczenie wyżej wymienionych schorzeń terapią mitochondrialną hamującą stres nitrozacyjny i to bez stosowania kortyzolu, leków immunosupresyjnych oraz inhibitorów TNFα. Jako elementy terapii stosuje z powodzeniem mikroskładniki odżywcze. Należą do nich:

Tauryna – aminokwas zawierający siarkę, który wykazuje działanie przeciwutleniające i eliminuje szkodliwe wolne rodniki, zapobiegając uszkodzeniu tkanek5,6. Tauryna wychwytuje również produkowany przez granulocyty eozynofilne kwas podchlorawy (HClO) i z tego względu rekomendowana jest jako dodatkowe wsparcie przy leczeniu wszelkich schorzeń związanych z eozynofilią jak choćby astma alergiczna, eozynofilne zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie okrężnicy, zespół eozynofilowy, polipy nosa, reumatoidalne zapalenie stawów i inne6,7. W zależności od dawki tauryna redukuje ilość nadtlenoazotynu, utrudniając tym samym hydroksylację oraz nitryfikację takich aminokwasów jak arginina, tyrozyna, tryptofan oraz fenyloalanina.

W przypadku eozynofili dr. Bodo Kuklinski zaleca stosowanie 500 mg tauryny na dobę.

Drugim niezbędnym składnikiem mitochondrialnej terapii stresu nitrozacyjnego jest witamina B12, która skutecznie wychwytuje tlenek azotu. Terapię najlepiej przeprowadzać całościowo w połączeniu ze zmianą diety i trybu życia oraz odpowiednią diagnostyką laboratoryjną najlepiej pod okiem lekarza lub doświadczonego specjalisty.    

Autor: Paulina Żurek

Bibliografia:

0:00
0:00