Diagnostyka

Decydując się na diagnostykę w kierunku infekcji pasożytniczej warto mieć na uwadze niską czułość badań, zarówno z kału jak i z krwi. Dlaczego tak się dzieje? Przede wszystkim próbka kału musi pochodzić z tej partii stolca, w której jaja, cysty lub całe pasożyty są lub były obecne, co może być trudne. Z tego względu należy 3-krotnie powtórzyć badania w odstępie 2 dni. Badania z krwi dające możliwość oceny przeciwciał przeciwko pasożytom mogą dawać wynik fałszywie ujemny, gdyż pasożyty potrafią produkować substancje modyfikujące odpowiedź układu immunologicznego tak, aby ich „nie widział” i nie atakował.

Diagnostyka zespołu przewlekłego zmęczenia nie jest łatwa i może zając trochę czasu. Dr. Sarah Myhill zaleca rozpocząć ją od następujących kroków: 1. Potwierdź, czy występują u Ciebie dwa objawy, które są wspólne dla każdego przypadku CFS – obniżona wytrzymałość fizyczna i opóźnione pojawienie się zmęczenia (np. dopiero następnego dnia). 2. Sprawdź, czy diagnoza jest słuszna i czy wykluczono inne choroby, które mogą przypominać lub być pomylone z CFS albo współwystępować. 3. Zastanów się dokładnie, co spowodowało pojawienie się u Ciebie CFS, ponieważ będzie to ważna wskazówka dotycząca leczenia.

Przy zaburzeniach funkcjonowania tarczycy warto zdiagnozować m.in. poziom jodu, selenu oraz żelaza. Niedobór selenu prowadzi do spadku produkcji hormonu tarczycy T3 i grozi jej niewydolnością.