Mięśnie, kości, stawy

Osteoporoza jest chorobą charakteryzującą się upośledzoną wytrzymałością kości, prowadzącą do ich wzmożonej łamliwości. Dotyka głównie osób starszych oraz kobiet w wieku pomenopauzalnym. Kości składają się w 30% z macierzy zbudowanej przede wszystkim z włókien kolagenowych. Prowadzone badania wskazują na istotny wpływ suplementacji żelatyny w połączeniu z witaminą C na poprawę syntezy kolagenu u osób aktywnych fizycznie. Zauważalny jest również wzrost gęstości mineralnej kości po rocznej suplementacji peptydem kolagenowym u kobiet w wieku pomenopauzalnym.

Liczne badania dowodzą, że stosowanie miękkiego kołnierza ortopedycznego nie przynosi żadnych korzyści w terapii pacjenta z urazem biczowym. Jego stosowanie ponad bezwzględną konieczność nie przynosi redukcji bólu, opóźnia powrót do sprawności, a także może spowodować pogłębienie kinezjofobii, czyli lęku przed ruchem.

Czy wiesz, że poza witaminą D3 kości potrzebują także witaminy K2? Uczestniczy ona w wytwarzaniu białka niekolagenowego – osteokalcyny budującej tkankę kostną. Bez witaminy K2 przyłączenie wapnia do tkanki kostnej jest zwyczajnie niemożliwe. Stąd tak ważna jest jej jednoczesna suplementacja z preparatami witaminy D3, szczególnie u osób po 30 roku życia. Gwarancją dotarcia witaminy K2 do mitochondriów jest dostarczenie jej odpowiednio wysokiej dawki 200µg w stabilnej formie K2 MK-7.

Czynnikiem ograniczającym ryzyko osteoporozy, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, jest dieta zawierająca odpowiednią ilość pełnowartościowego (czyli zawierającego wszystkich 8 aminokwasów egzogennych oraz 2 aminokwasy względnie egzogenne) białka (10-15%), przy jednoczesnej wysokiej podaży wapnia w diecie (nabiał, brokuły, migdały, sezam, jarmuż), braku deficytów witaminy D oraz prawidłowych czynnościach jelit (odpowiadają za wchłanianie wapnia). Dieta wysokobiałkowa, zwłaszcza przy upośledzeniu funkcji jelitowych i/lub niedostatecznej podaży wapnia w diecie, prowadzi natomiast do utraty wapnia w organizmie i spadku masy kostnej.