Mitochondria to wysoce wyspecjalizowane organelle obecne w prawie każdej komórce. Są odpowiedzialne za wiele procesów. Wytwarzają niezbędną do życia energię, wspierają procesy naprawy, a nawet decydują o wzroście lub śmierci komórki. Odpowiadają za redukcję tlenu, podczas której powstają reaktywne formy tlenu (ROS). Są one niezbędne do przebiegu łańcucha oddechowego oraz wielu innych reakcji m.in. układu wegetatywnego i odpornościowego.
Natomiast nadmierne obciążenie organizmu rodnikami działa toksycznie na mitochondria i rozpoczyna powstawanie stresu oksydacyjnego. Jest to stan zakłóconej równowagi między wolnymi rodnikami (reaktywnymi formami tlenu), a antyoksydantami w organizmie. Może także wynikać z zaburzeń w pracy mitochondrialnych enzymów ochronnych. Dlaczego tak niebezpieczny jest stres oksydacyjny? Może on uszkodzić wszystkie występujące w organizmie cząsteczki - białka, tłuszcze, a także DNA, doprowadzając do mutacji, a nawet śmierci komórki. Zmiany powstałe na skutek reaktywnych form tlenu mogą z kolei prowadzić do rozwoju wtórnych mitochondriopatii.
Objawy
Proces ten nie jest łatwy do zaobserwowania, ponieważ symptomy są nietypowe i mogą pojawiać się również w wielu innych schorzeniach. Na co warto zwrócić uwagę i kiedy wykonać badania określające poziom stresu w naszych komórkach?
Pierwszymi objawami nadprodukcji wolnych rodników są: zmęczenie, wyczerpanie, bóle głowy, senność, spadek koncentracji czy utrata siły mięśniowej. Symptomy te są często także bagatelizowane, a nierozpoznane w porę mogą prowadzić do schorzeń wieloukładowych: osłabienia tkanki łącznej, problemów z układem pokarmowym, bólów mięśniowych, Hashimoto i wielu innych.
Przyczyny
Na stres oksydacyjny narażone są szczególnie osoby, które doświadczają przewlekłego psychostresu, przejadają się i mają niewłaściwą dietę bogatą w cukier i szkodliwe tłuszcze trans. Także osoby chore na nadczynność tarczycy, chroniczne stany zapalne oraz sportowcy.
Z drugiej strony do stresu oksydacyjnego przyczynia się nieprawidłowa praca enzymów:
Deficyty tych ważnych substancji takich jak glutation, selen, cynk i mangan nasilają stres oksydacyjny, który z kolei uszkadza nasze mitochondria.
Jakie badania wykonać?
Przy podejrzeniu stresu oksydacyjnego warto zbadać:
Jak zahamować stres oksydacyjny?
Szkodliwemu działaniu wolnych rodników zapobiegają przeciwutleniacze. Oddają im swój wolny elektron, unieczynniając je. Do najsilniejszych przeciwutleniaczy, które są w stanie zmniejszyć stres oksydacyjny należą: glutation, koenzym Q10. Ochronę antyoksydacyjną zapewniają także substancje pochodzenia roślinnego: polifenole, flawonoidy, karotenoidy. Są to bezpieczne antyoksydanty, które po utlenieniu, czyli oddaniu elektronu nie zmieniają się w rodniki, a dodatkowo podnoszą stężenie glutationu. Natomiast zdolności tej nie posiadają znane antyoksydanty, takie jak witamina C, L-karnityna czy α-tokoferol. Dodatkowe wsparcie dla reduktazy glutationowej, która odzyskuje glutation jest witaminy B2.
Bibliografia:
Paracetamol to lek, który wyczerpuje nasze naturalne zasoby glutationu, antyoksydantu, chroniącego komórki, w tym głównie komórki wątroby, przed stresem oksydacyjnym oraz uszkodzeniami. Paracetamol zwiększa prawdopodobieństwo uszkodzenia wątroby nawet przy niewysokich dawkach, przyjmowanych za to przez dłuższy okres czasu. Paracetamol to również lek zwiększający ryzyko uszkodzenia mózgu u płodu.
Reklama
Reklama
