Łuszczyca to przewlekła choroba zapalna skóry o długotrwałym leczeniu. Zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych, w których układ odpornościowy atakuje i niszczy własne tkanki organizmu – w tym przypadku komórki skóry. W wyniku choroby tworzenie nowych komórek skóry staje się nadmierne i następuje z dużą szybkością, powodując, że warstwa rogowa skóry nie zdąży zostać wytworzona. Zamiast tego powstają typowe łuszczycowe zmiany skóry.
Zwykle odnowa zdrowego naskórka wymaga około 4 tygodni. W skórze łuszczycowej proces ten trwa od 3 do 4 dni. W przebiegu choroby występują okresy remisji i pogorszenia. Osoby chore są przekonane, że nie ma lekarstwa na łuszczycę, a jedynym sposobem radzenia sobie z chorobą jest maskowanie objawów. Czy istnieje rozwiązanie na stany zapalne skóry tak silne, jak w łuszczycy? Okazuje się, że medycyna mitochondrialna może znacznie poprawić stan zdrowia skóry, zapobiegać nieprzyjemnym dolegliwościom tej choroby i aktywnie przyczyniać się do wyzdrowienia.
Objawy łuszczycy
Podstawowym problemem w łuszczycy są zaburzenia procesów rogowacenia komórek naskórka, co w konsekwencji objawia się złuszczaniem. Pojawiają się ogniska w formie plam przybierające czerwonobrunatną postać (łącznie z całym ciałem czy paznokciami). Łuszczycy bardzo często towarzyszą inne choroby takie jak: depresja, zespół wyczerpania, nadciśnienie, cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, reumatoidalne zapalenie stawów, podwyższone ryzyko wystąpienia chłoniaka czy zespół chronicznego zmęczenia. Podczas choroby wskazane jest ograniczenie ilości spożywanych cukrów (najlepiej postawić na te złożone, pochodzące głównie z warzyw oraz dobrze tolerowanych pełnych zbóż), gdyż jak się okazuje, bardzo często po posiłku bogatym w węglowodany pojawia się atak stanu zapalnego.
Łuszczyca – choroba autoimmunologiczna
Przyczyna łuszczycy nie została jednoznacznie potwierdzona, ale według wielu źródeł jest zaliczana do grupy chorób autoimmunologicznych, co pozwala sądzić, że system odpornościowy ma duży udział w przebiegu choroby. Limfocyty T, które zaczynają być nadaktywne, wędrują do skóry właściwej, aktywując wydzielanie cytokin, co skutkuje stanem zapalnym i stymuluje szybką produkcję komórek skóry. Jednak łuszczycę nie do końca można nazwać chorobą autoimmunologiczną, ponieważ brakuje tutaj jakiegoś antygenu, który sprawiłby, że system odpornościowy działa nieprawidłowo. Łuszczyca wydaje się być niezależna od jakiegokolwiek czynnika zewnętrznego. Może ta choroba jest następstwem innego zaburzenia? Wiele na to wskazuje, kiedy przyjrzymy się zaburzeniom na poziomie komórek i mitochondriów.
Podejście mitochondrialne
Stany zapalne i procesy autoimmunizacji obecne w łuszczycy są wynikiem zaburzeń na poziomie komórek, a dokładnie ich mitochondriów [1]. Zatem leczenie należy rozpocząć od ochrony sprawnych mitochondriów. Te organelle są odpowiedzialne za dostarczanie komórkom niezbędnej do przeżycia energii. W efekcie zaburzonej pracy mitochondriów nasilają się stany zapalne. W procesach zapalnych bardzo ważny okazuje się mitochondrialny łańcuch oddechowy, który przebiega w wewnętrznej membranie mitochondrium. Jego nieprawidłowe działanie skutkuje nasileniem produkcji wolnych rodników działających prozapalnie. Niezbędnymi elementami dla jego prawidłowego przebiegu są mikroskładniki odżywcze, czyli de facto substancje chroniące mitochondria (mitoceutyki) – koenzym Q10, witamina B2, B3, żelazo, miedź, magnez, siarka oraz kwasy tłuszczowe omega-3. Są one potrzebne we wszystkich procesach wytwarzania energii w komórkach, utrzymania płynności błon komórkowych, odbudowy membrany mitochondrium, aktywowania enzymów i ochrony przed wolnymi rodnikami. Z racji, że organizm sam nie jest w stanie zaopatrzyć się w wystarczające ilości tych składników, istotna staje się odpowiednia suplementacja preparatami o najwyższym stopniu czystości oraz w odpowiednich dawkach. Taka terapia daje olbrzymie możliwości w profilaktyce oraz leczeniu wielu chorób o podłożu zapalnym, takim jak np. łuszczyca.
Przyczyny
Mitochondria są obecne w praktycznie każdej komórce dlatego, jeżeli w danym obszarze lub narządzie ulegną znacznemu uszkodzeniu, mogą pojawić się dolegliwości i symptomy. Niemniej jednak istnieją pewne czynniki przyczyniające się do uszkodzeń mitochondriów i rozwoju choroby. W przypadku łuszczycy należą do nich przede wszystkim: nieprawidłowo działający układ odpornościowy, a także choroby jelit. Jak wspomniano, postuluje się, że łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, w związku z tym przeciążenie układu odpornościowego jest jednym z problemów. Zadaniem układu odpornościowego jest ochrona przed wszelkiego rodzaju zanieczyszczeniami i patogenami (bakteriami, wirusami, grzybami itp.) Siedzibą naszej odporności są jelita, które jako pierwsze kontaktują się z czynnikami chorobotwórczymi przedostającymi się do organizmu. Im więcej zanieczyszczeń gromadzi się w jelicie, tym intensywniejsza musi być praca układu odpornościowego.
- Nieszczelne jelita
Chore środowisko jelitowe jest pierwszym krokiem do rozwoju stanów zapalnych. Zdrowa błona śluzowa jelit zapobiega przedostawaniu się szkodliwych substancji do organizmu. Duże ilości toksyn, zanieczyszczeń i szkodliwych bakterii w jelicie tworzą toksyczne środowisko, które uszkadza błonę śluzową jelita. W rezultacie coraz więcej toksyn i niestrawionych składników żywności wchodzi do krwiobiegu. Mówi się wtedy o tzw. syndromie nieszczelnego jelita (leaky gut syndrome). To z kolei prowadzi do gwałtownej odpowiedzi układu odpornościowego – reakcji zapalnych i alergicznych. Badania naukowe potwierdziły, że u pacjentów z łuszczycą występowały częstsze uszkodzenia błony śluzowej jelita spowodowane procesami zapalnymi.
- Zaburzona flora jelitowa
Opisane powyżej toksyczne środowisko jelitowe jest optymalne do rozwoju patogennych bakterii, grzybów lub pasożytów. W przeciwieństwie do nich korzystne bakterie nie mogą przetrwać w tym środowisku oraz nie mogą już wytwarzać wystarczającej ilości krótko-łańcuchowych kwasów tłuszczowych, które budują i odżywiają błonę śluzową jelit. Nadmiar niekorzystnych bakterii i brak ochronnych kwasów tłuszczowych nasila powstawanie syndromu nieszczelnego jelita. Rozwija się dysbiozą, uważana za przyczynę wielu różnych chorób.
- Stres
Wszechobecny element niszczący nasze zdrowie, który nasila reakcje systemu immunologicznego. Hormon stresu – kortyzol jest silnie powiązany z reakcjami odpornościowymi. Ponadto długotrwały stres wyczerpuje mikroskładniki odżywcze niezbędne mitochondriom w hamowaniu stanu zapalnego.
- Niedobory mikroskładników
Chorzy na łuszczycę najczęściej cierpią na niedobory:
- kwasów tłuszczowych omega 3,
- witaminy D,
- selenu i cynku,
- koenzymu Q10.
Terapia łuszczycy
W łuszczycy bardzo dobrze sprawdzają się środki usuwające jej przyczynę – stany zapalne i reakcje autoimmunologiczne. Należą do nich naturalne mikroskładniki jak: koenzym Q10 i kwasy tłuszczowe omega 3, mające właściwości immunomodulujące oraz przeciwzapalne, aktywna forma witaminy D daje efekt antyproliferacyjny (hamujący podziały mitotyczne komórek) i immunoregulujący. Dobre rezultaty przynosi również stosowanie diety bezglutenowej.
Leczenie łuszczycy to długi proces, natomiast szybki efekt łagodzący i regeneracyjny dla skóry, które skutecznie zmniejsza zmiany, może przynieść nam domiejscowa aplikacja koenzymu Q10. Substancja ta jest silnym przeciwutleniaczem, a w odpowiednio skoncentrowanej postaci ma bardzo wysoce przeciwzapalne działanie. Dlatego na zmiany łuszczycowe bardzo dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie Żelu MythoSkin z czynnym koenzym Q10, który silnie zmniejsza stany zapalne. Żel MythoSkin to intensywna kuracja o działaniu hypoalergicznym i antyoksydacyjnym. Wysoka koncentracja koenzymu Q10 pobudza mikrocyrkulację w układzie krwionośnym i limfatycznym, łagodzi dolegliwości i wspomaga procesy gojenia. Płynna forma koenzymu pozwala na szybkie i skuteczne działanie.
Cały proces terapii powinien obejmować również zmianę diety i uzupełnianie mikroskładników odżywczych. Dobrze sprawdza się dieta autoimmunologiczna, Paleo lub LOGI, a także wyeliminowanie glutenu i produktów prozapalnych jak: cukier, nabiał, tłuszcze zwierzęce, nadmiar kwasów omega-6, przetworzona żywność, a także sztuczne dodatki do żywności. Dieta powinna być bogata w naturalne przeciwutleniacze pochodzące z roślin, zdrowe tłuszcze oraz ekologiczne źródła białka: mięso i ryby. Walcząc ze stanem zapalnym, warto wprowadzić suplementację witaminy C, D, kwasów omega-3, zwłaszcza jeśli występują ich niedobory. Ponadto należy zadbać o florę jelitową, uzupełniając korzystne kultury bakterii.
Prezentacja
Bibliografia
- Kuklinski. B.: Mitochondria. Diagnostyka uszkodzeń mitochondrialnych i skuteczne metody terapii. Mito-pharma, Gorzów Wielkopolski, 2017.