Niedoczynność tarczycy z niedoborów?

Czego potrzebuje tarczyca do sprawnego funkcjonowania? Przedstawiamy przyczyny i objawy niedoczynności tarczycy. Jak uniknąć chorób tarczycy?

Niedoczynność tarczycy z niedoborów?

Schorzenia tarczycy są dziś powszechnym problemem, głównie z powodu obecnego stylu życia i zanieczyszczeń środowiska. Na skalę problemu dodatkowo wpływają błędy w diagnozie i pochopne przepisywanie leków. Powierzchowność i nieskuteczność procedur diagnostycznych sprawia, że pacjenci odsyłani są do wielu specjalistów, nie otrzymując skutecznej pomocy. Często trwa to latami. Poznaj przyczyny i objawy niedoczynności tarczycy oraz sposoby terapii.

Choroby tarczycy są ceną, jaką płacimy za postęp cywilizacyjny. Zanieczyszczenia, spadek jakości żywności, życie w ciągłym stresie odbijają się na zdrowiu. Nadmiar szkodliwych substancji w organizmie i niedobór niezbędnych składników prowadzą do zaburzenia homeostazy. Rozwija się nierównowaga hormonalna, która skutkuje pojawieniem się niedoczynności tarczycy.

Jak to jest z tymi hormonami?

Dlaczego tak ważna jest prawidłowa praca tarczycy? Poza tym, że reguluje metabolizm, to w każdej komórce naszego ciała znajduje się receptor dla hormonów tarczycy. Zatem niedobór hormonów tarczycy będzie oddziaływał na wiele narządów, prowadząc do schorzeń wieloukładowych i rozwoju licznych chorób towarzyszących.

Aby zrozumieć, jak ważna jest dla organizmu, sprawnie działająca tarczyca przyjrzyjmy się jej działaniu. Produkcja hormonów tarczycy rozpoczyna się sygnałem z mózgu. Dokładnie w podwzgórzu wydzielany jest hormon TRH – sygnał, który pobudza przysadkę mózgową do wydzielania hormonu TSH – ten z kolei informuje tarczycę, że powinna wyprodukować określoną ilość hormonów. Wtedy tarczyca produkuje głównie T4, czyli tyroksynę, z której powstaje hormon T3 – aktywnie wpływający na metabolizm komórek. Konwersja T4 w T3 odbywa się m.in. w wątrobie, nerkach, czy jelitach.

Niedoczynność tarczycy

Nieprawidłowe działanie hormonów tarczycy lub ich brak prowadzi do zmniejszenia aktywności metabolicznej w całym ciele – z tego względu może dojść do wielu zaburzeń i niekorzystnych objawów zarówno na poziomie fizycznym, jak i psychicznym. Nieefektywna praca tarczycy może prowadzić do jej niedoczynności. Istnieje kilka rodzajów niedoczynności. Najczęstszą jest choroba Hashimoto, w której występuje autoimmunologiczna reakcja organizmu skierowana przeciwko tarczycy. Jednak niezależnie od klasyfikacji niedoczynności podłoże jest często wspólne. Wydzielanie hormonów ulega zmniejszeniu, ponieważ zredukowaniu uległa produkcja energii w mitochondriach (więcej na temat tej zależności w artykule: Tarczyca, mitochondria, a produkcja energii.) Taką korelację uznajemy za reakcję obronną organizmu.

Niedoczynność to stan, w którym poziom wytwarzanych hormonów tarczycy jest zbyt niski w stosunku do potrzeb organizmu. Jest to obecnie jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych i dotyka on od 4% do 10% populacji, a liczbA ta stale wzrasta1. Co powinno nas zaniepokoić?

Objawy niedoczynności tarczycy

Po objawach dość trudno postawić jednoznaczną diagnozę – jeśli proces chorobowy nie jest bardzo mocno nasilony, niezwykle łatwo pomylić go z depresją, co zresztą bardzo często się dzieje. Symptomami, które mogą wskazywać na problemy z tarczycą, są:

  • zmęczenie,
  • sucha skóra,
  • obniżone samopoczucie,
  • wahania nastroju,
  • wrażliwości na zimno,
  • przybieranie na wadze,
  • depresja,
  • zaparcia,
  • nieregularny cykl menstruacyjny.

Niestety przyczyny niedoczynności tarczycy nie są przedmiotem zainteresowania medycyny konwencjonalnej i przeważnie jest ona leczona farmakologicznie, nie zawsze jednak odnosi to pożądany skutek. Dlaczego? Ponieważ geneza tej choroby może mieć różne podłoże, a każdy rodzaj niedoczynności wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta.

Przyczyny niedoczynności tarczycy

1. Najczęstszą przyczyną niedoczynności  jest choroba Hashimoto. To choroba autoimmunologiczna związana z układem odpornościowym. W tarczycy zaczyna tworzyć się stan zapalny wywołany atakiem własnych komórek odpornościowych, który w konsekwencji „rozpuszcza” tarczycę. Tutaj zatem pojawia się pytanie, co jest przyczyną zaburzonego układu odpornościowego? Niestety dzisiejsza medycyna konwencjonalna nie jest w stanie określić, skąd bierze się choroba Hashimoto. Wiadomo jedynie, że jest związana z genetyką, infekcjami oraz stresem. Źle wpływa na nią gluten oraz zespół nieszczelnego jelita.

2. Niedoczynność tarczycy może również wystąpić, gdy przysadka mózgowa nie działa właściwie lub gdy występuje problem w podwzgórzu – części podkorowej mózgowia odpowiedzialnej za komunikację układu nerwowego i hormonalnego.

3. Dr Datis Kharrazian twierdzi, że przyczynami niedoczynności tarczycy mogą być niedobory serotoniny i dopaminy. Wiążą się one z depresją czy apatią. Zaniżone poziomy tych substancji mogą także wpływać na czynność tarczycy lub zakłócać pracę podwzgórza, a to z kolei sprawia, że pojawia się problem w komunikacji między mózgiem a tarczycą, co w konsekwencji skutkuje insulinoodpornością, hipoglikemią czy już rozwiniętą cukrzycą. Pojawia się pytanie: co może być przyczyną takich braków i zaburzeń? Tutaj odpowiedź jest prosta – złe odżywianie i niekorzystnie zbilansowana dieta prowadzące do niedoborów substancji i energii w komórkach.

Warto zwrócić uwagę na inne czynniki mające wpływ na rozwój niedoczynności tarczycy.

  • Zapalenie tarczycy może być spowodowane przewlekłymi infekcjami, infekcjami jelitowymi – szczególnie jeśli zaburzona zostanie flora jelitowa, zanieczyszczeniem środowiska, grzybami i pleśnią czy nietolerancją pokarmową. Może ono uszkodzić podwzgórze i zahamować  przekształcenie hormonu T4 w aktywny T3.
  • Przewlekły stres to problem wielu osób, sam stres w dzisiejszym świecie towarzyszy nam praktycznie codziennie. Może być on powodem podwyższonego poziomu kortyzolu (czyli hormonu stresu produkowanego w nadnerczach), który zaburza prawidłowe funkcjonowanie przysadki mózgowej, przez co spada poziom TSH. Podwyższony poziom kortyzolu może powodować również oporność na hormon tarczycy.
  • Nieprawidłowa dieta obciążająca wątrobę – organ, który odpowiada za 60% konwersji T4 w T3.
  • Niedobór progesteronu wpływa na zmniejszenie aktywności TPO – enzymu odpowiedzialnego za produkcję hormonów tarczycy w samej tarczycy – tym samym zmniejsza produkcję hormonów tego narządu.
  • Nadmiar estrogenu – dominacja estrogenu występuje przy niedoborze progesteronu i jest przeważnie spowodowany przyjmowaniem środków zawierających estrogeny. Zatem terapia hormonalna czy  pigułki antykoncepcyjne także mogą wpływać na niedoczynność tarczycy.
  • Nadwyżka testosteronu wywołuje u kobiet przekształcanie zbyt dużej ilości T4 w T3, a także rodzi oporność na hormon tarczycy. Właśnie z tego względu mamy do czynienia z zespołem policystycznych jajników.

Tarczyca produkuje głównie hormon T4, natomiast aktywny hormon T3 powstaje z przekształcenia T4. Konwersja ta jest niezmiernie ważna, ponieważ gwarantuje odpowiednią ilość aktywnego T3. Dlatego przed przyjęciem sztucznych hormonów upominajmy się o zbadanie czy przemiana T4 w T3 zachodzi prawidłowo.

Jeżeli wyniki wskażą, że poziom T4 jest w normie, a T3 jest niski, należy szukać przyczyny np. w problemach mitochondrialnych, stresie nitrozacyjnym, kłopotach z trawieniem i wchłanianiem, niskim poziomem kwasu solnego oraz niedoborach: selenu, cynku, magnezu, czy witaminy B12. Wobec tego, jak usprawnić przemianę hormonów tarczycy, a zatem jej pracę? Uzupełniając to, co jest potrzebne do zachodzenia przemiany T4 w T3.

Co jest potrzebne do konwersji hormonów tarczycy?

  • selen,
  • cynk,
  • witamina D,
  • witamina C,
  • Witaminy B2, B3, B6,
  • adaptogeny np. Rhodiola, zmniejszające nadmierny stres,
  • preparaty wspomagające pracę wątroby np. kurkuma,
  • uzupełnienie mikrobiomu jelit – probiotykoterapia.

Witamina D3

Niezwykle ważna przy chorobach tarczycy okazuje się witamina D3. Jednak trudno dostarczyć odpowiedniej jej ilości z pożywieniem, a nawet ze słońca, ponieważ mamy ograniczony dostęp do odpowiednich promieni słonecznych w godzinach południowych, które najczęściej spędzamy w budynkach pracy czy szkoły. Dlatego coraz więcej osób ma niedobory witaminy D także latem. Aż u 92% chorych na Hashimoto występuje zbyt niski poziom D32, dlatego powinno się ją suplementować zarówno w celach leczniczych, jak i profilaktycznie3,4. Witamina D jest niezbędna do aktywacji hormonów tarczycy wewnątrz komórki. Podczas jej niedoborów możemy mieć objawy niedoczynności nawet przy prawidłowym jej poziomie w wynikach laboratoryjnych.

Selen

Selen ma silne działanie chroniące tarczycę przed wolnymi rodnikami oraz metalami ciężkimi, do tego stopnia, że jego niedobory bywają główną przyczyną w niektórych przypadkach niedoczynności czy Hashimoto.  Często okazuje się, że uzupełnienie niedoboru selenu pomaga leczyć te schorzenia5,6. Braki tego pierwiastka w naszej diecie mogą wynikać z deficytu selenu w glebach, a zatem i w żywności, która na niej rośnie. 

Rola selenu jest bardzo szeroka:

  • Przede wszystkim uczestniczy w metabolizmie hormonów tarczycy.
  • Chroni komórki przed wolnymi rodnikami i stresem oksydacyjnym.
  • Uczestniczy w regeneracji witaminy C.
  • Jest kofaktorem i wchodzi w skład wielu enzymów:
    5’- dejodazy jodotyroninowej,
    peroksydaza glutationowa (GPX1, GPX3, GPX4),
    reduktaza tioredoksynowej (TrxR1)
    .
  • Zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego – niezwykle istotne przy Hashimoto.

Bez tego pierwiastka tarczyca nie może sprawnie funkcjonować. Selen przede wszystkim umożliwia konwersję hormonów z FT4 na FT37. Decydując się na suplementację selenu warto wybrać skuteczny preparat. Najlepiej przyswajalną formą są: L-selenometionina oraz selenin sodu, co gwarantuje nam szybkie wysycenie organizmu. Znajdziemy je odpowiednio w preparatach Selen MSE – naturalny roślinny preparat pozyskiwany z algi Spiruliny Platensis oraz Selemit MSE. Oba produkty mają wysoką jakość, są wolne od glutenu i sztucznych dodatków co jest szczególnie ważne przy chorobach tarczycy. Mogą być spożywane przez wegetarian i wegan.

Cynk

Kolejnym niezbędnym pierwiastkiem dla tarczycy jest cynk, który oddziałuje na dwa sposoby.  Z jednej strony bierze udział w tworzeniu hormonów tarczycy, z drugiej zaś przy zbyt niskim poziomie hormonów tarczycy cynk nie może być przyswojony8. Zdarza się, że zdiagnozowana niedoczynność ustępuje po uzupełnieniu niedoboru cynku9,10.
Cynk wspomaga działanie układu odpornościowego, a więc może obniżać poziom przeciwciał tarczycy. Ponadto wraz z selenem, cynk przyczynia się do działania enzymu 5’-dejodazy.

Omega-3

Podczas chorób tarczycy powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie wystąpienia reakcji autoimmunologicznych. Z nadczynności niedaleka droga do choroby autoagresywnej – Hashimoto. Bardzo skuteczną terapią w chorobach autoimmunologicznych jest suplementacja kwasami omega-3. Zdarza się nawet całkowita remisja autoimmunologicznych chorób tarczycy tylko dzięki omega-311. Badania dowodzą, że uzupełnienie niedoborów tych kwasów znacznie zmniejsza albo nawet całkowicie znosi choroby z autoagresją12,13,14.

Niezwykle istotne podczas suplementacji omega 3 jest unikanie ryzyka wprowadzenia do organizmu metali ciężkich, które mogą uszkodzić tarczycę. Dlatego suplement powinien być najwyższej jakości, pozyskany z małych ryb dalekomorskich i dokładnie oczyszczony (więcej na temat dobrych źródeł omega-3 w artykule: Spożywanie ryb).

Druga część składowa terapii dotyczy zmian w trybie życia: odpowiednia dieta, wypoczynek nocny, aktywność fizyczna, które są równie istotne w terapii tarczycy.

Bibliografia

0:00
0:00