Jak mito-medycyna radzi sobie z wyczerpaniem nadnerczy?

Silne zmęczenie, wyczerpanie, apatia lub przeciwnie – nadmierna nerwowość i pobudzenie mogą być objawami wyczerpania nadnerczy. Badania dowodzą skuteczność diety i suplementacji.

Jak mito-medycyna radzi sobie z wyczerpaniem nadnerczy?

Najczęściej utożsamiamy stres z reakcją organizmu na niesprzyjające sytuacje czy emocje. Jednak czynników stresogennych jest o wiele więcej. Jednym z nich może być niewłaściwy styl życia, palenie papierosów, nadmiar alkoholu, szkodliwe promieniowanie oraz w głównej mierze dieta. Niewłaściwe pokarmy wywołują ten sam mechanizm reakcji stresowej w organizmie co negatywne emocje, a ich fizjologiczną podstawą jest wydzielanie hormonu – kortyzolu. Zaburzony proces działania tego hormonu powoduje zmiany biochemiczne i prowadzi do rozwoju schorzeń np. wyczerpania nadnerczy.

Co więcej, silny stres zarówno emocjonalny, jak i ten wywołany czynnikami fizycznymi, poważnie uszkadza mitochondria. Eksperci w dziedzinie medycyny mitochondrialnej podają, że sytuacje takie jak utrata bliskiej osoby, czy mobbing skutkują nieodwracalnymi uszkodzeniami mitochondriów, które należy wspierać do końca życia. Narzędziem w profilaktyce i terapii mitochondrialnej jest odpowiednia strategia żywieniowa połączona z uzupełnianiem mikroskładników odżywczych. Z jej pomocą możemy kontrolować nadmierny stres czy zmęczenie i regulować poziom kortyzolu – hormonu stresu. Dodatkowo wspieranie mitochondrialnej produkcji energii polepsza naszą tolerancję na stres.

Zmęczenie a kortyzol

Jaka jest fizjologiczna przyczyna stresu? Jedną z nich jest niewątpliwie hormon – kortyzol wydzielany przez nadnercza. Nazywany jest hormonem stresu, ponieważ w chwili zagrożenia podnosi poziom glukozy we krwi, dodając nam na krótki czas energii np. do ucieczki przed niebezpieczeństwem. To naturalny mechanizm, który od setek lat pomagał ludziom przetrwać i stanowił sygnał alarmowy. Gdy zagrożenie mija, poziom kortyzolu wraca do normy, a wraz z nim funkcje fizjologiczne. Układ przywspółczulny reaguje na spadek kortyzolu, przywracając spokój, procesy trawienne, obniżając tętno i ciśnienie krwi. Co się dzieje w przypadku, gdy czynniki stresogenne w tym: styl życia, zła dieta, stany zapalne nie znikają? Dochodzi do nadmiernego wydzielania kortyzolu, co zaburza równowagę wymienionych procesów. Kortyzol zaczyna siać spustoszenie w organizmie, powodując osłabienie układu odpornościowego, wzrost ciśnienia krwi, zwiększone tętno, a nawet opóźniony wzrost u dzieci 1. W odpowiedzi pojawiają się charakterystyczne symptomy: silne wyczerpanie i chroniczne zmęczenie, osłabiona reakcja na stres, zaburzona równowaga hormonalna, obniżona zdolność koncentracji, przyrost masy ciała, zaburzenia snu, insulinooporność i inne.

Wyczerpanie nadnerczy

Za produkcję kortyzolu, aldosteronu, estrogenu, testosteronu, progesteronu, czy hormonów tarczycy odpowiadają nadnercza. Podczas ciągłego stresu zapotrzebowanie na kortyzol jest tak wysokie, że cały materiał budulcowy wykorzystywany jest do jego produkcji i nie wystarcza substancji do tworzenia innych hormonów. Dochodzi do zaburzeń hormonalnych, a jeżeli stres nie ustępuje, rozwija się syndrom wyczerpania nadnerczy wraz z jego typowymi symptomami: silnym zmęczeniem, potrzebą stymulantów w postaci kawy i cukru, niskim ciśnieniem krwi, bólem głowy, infekcjami i alergiami, przyspieszonym biciem serca. Nadprodukcja kortyzolu i wyczerpanie nadnerczy silnie osłabiają produkcję energii w mitochondriach, nasilając zmęczenie. Utrzymywanie stałej gotowości organizmu zmniejsza nasze zasoby antyoksydacyjne, tłumi działanie układu immunologicznego, procesów trawiennych, przyspiesza akcję serca, podnosi poziom cukru we krwi oraz ciśnienie, odpowiada za odkładanie się tkanki tłuszczowej. Chcąc chronić się przed stresem, nie wystarczy sama jego eliminacja, ponieważ skutki jego działania pozostają długo w organizmie. Należy zredukować czynniki stresogenne i przywrócić prawidłowe mechanizmy tak, aby reakcje powróciły na właściwe tory. Mitochondria stanowią centrum zarządzania procesami we wszystkich komórkach w tym komórkach nadnerczy czy układu nerwowego. Dlatego, aby usprawnić reakcje komórek na stres, musimy zadbać o działanie mitochondriów. Możemy to osiągnąć poprzez odpowiednią dietę oraz substancje mitochondrialne – mitoceutyki.  Odżywienie mitochondriów umożliwia zahamowanie reakcji stresowych i zniwelowanie skutków stresu. Redukując stany zapalne i usprawniając mitochondrialną produkcję energii, przywracamy właściwe reakcje biochemiczne, cofając nieprawidłowe procesy w komórkach. W ten sposób eliminujemy przyczynę wyczerpania nadnerczy i zmęczenia.

Wyczerpanie nadnerczy – naturalne leczenie

Dieta antystresowa 

Zastanawiasz się, w jaki sposób unormować poziom kortyzolu? Odpowiedź jest bliżej, niż myślisz. Nie potrzebujesz leków, a pierwszym krokiem jest zmiana diety. Wdrożenie ukierunkowanego podejścia do diety i stylu życia to niezwykle skuteczny sposób na redukcję stresu, zminimalizowanie stanu zapalnego i zmniejszenie ryzyka chorób. Czynnikami w diecie, które silnie podnoszą poziom kortyzolu są: cukier, przetworzone produkty, alkohol, kawa 10, tłuszcze trans. Ponadto działają prozapalnie co nasila stres oksydacyjny i nitrozacyjny w mitochondriach. Stosując odpowiednie pożywienie możemy naturalnie zmniejszyć stan zapalny w organizmie i obniżyć poziom kortyzolu. W oparciu o znane właściwości produktów działających przeciwzapalnie i ich potwierdzone działanie możemy poprawić naszą tolerancję na stres. Odpowiednio zbilansowana i dobrana dieta powinna uzupełniać zapotrzebowanie na składniki niezbędne mitochondriom. Szczególnie istotne składniki wspierające prace nadnerczy podczas nadmiernego stresu obejmują: witaminy z grupy B, które chronią układ nerwowy, aminokwasy L-tyrozynę oraz L-fenyloalaninę, wyciąg z rośliny – Różeńca górskiego (Rhodiola rosea), witaminę C, cynk i magnez. Zacznij od wyeliminowania tych produktów, które nadmiernie Cię stresują – podnosząc poziom kortyzolu: kofeina 10, cukier, tłuszcze trans. Następnie dokonuj mądrych wyborów produktów żywnościowych.

Po pierwsze niski ładunek glikemiczny

Unormowany poziom cukru jest niezbędny do zapobiegania spadkom energii. Dlatego zarówno w wyczerpaniu nadnerczy, jak i chronicznym stresie warto sięgać po produkty o niskim ładunku glikemicznym. Dobrym wyborem będą jajka, mięso, drób, ryby i warzywa. Zalecane jest ograniczenie ilości węglowodanów oraz całkowite zrezygnowanie z cukrów prostych (szczególnie cukru i produktów przetworzonych) zmniejszenie ilości słodkich owoców i soków owocowych oraz rafinowanych zbóż i produktów z białej mąki. Wybieraj węglowodany pochodzące z warzyw. Wykazano, że żywność o niskim ładunku glikemicznym, jest w stanie obniżyć poziom kortyzolu, a produkty takie jak warzywa kapustne: kalafior, brokuły, brukselka wspierają pracę nadnerczy.

Niezbędne aminokwasy i białko

Odpowiednie aminokwasy i białko pozwalają unormować poziom kortyzolu i są niezbędne do produkcji energii, dzięki której mitochondria i komórki mogą prawidłowo funkcjonować i zapewniać odpowiednią ilość energii. Dobre źródła białka to: mięso z ekologicznej hodowli, serwatka (Molkur) oraz rośliny strączkowe i niektóre orzechy. Na szczególną uwagę zasługują aminokwasy  L-tyrozyna oraz L-fenyloalanina. Ich obecność jest szczególnie ważna dla nadnerczy, ponieważ z nich wytwarzane są substancje przekaźnikowe takie jak: dopamina, noradrenalina i adrenalina, których w wyniku stresu zaczyna nam brakować. Z kolei tyrozyna stanowi prekursor do wytworzenia hormonu tarczycy – tyroksyny. Jego obecność wspiera pracę nadnerczy i pomaga w walce ze stresem oraz zmniejsza odczucie zmęczenia.

Zdrowe tłuszcze

Odpowiednia ilość kwas tłuszczowych omega-3 w diecie pozwala zmniejszyć stany zapalne, wspiera funkcjonowania całego organizmu, a przede wszystkim mózgu, dlatego warto włączyć je do swojej codziennej diety i suplementacji. Udowodniono, że zdrowe tłuszcze pomagają regulować pracę nadnerczy w tym gospodarkę kortyzolem 4. Produkty bogate w kwasy omega-3 i 6 oraz kwasy EPH, DHA, ALA to przede wszystkim ryby morskie poławiane na dziko, niektóre oleje roślinne, np. olej lniany, oliwa z oliwek, olej kokosowy. Dowiedziono, że produkty kokosowe – takie jak olej kokosowy, mleko kokosowe doskonale nadają się do wspierania nadnerczy, ponieważ wykazują działanie antystresowe i przeciwutleniające pomagając zmniejszać zmęczenie 10. Pamiętajmy, że cholesterol jest substancją budulcową dla hormonów, których poziom może być obniżony w wyniku nadprodukcji kortyzolu. Dlatego nie należy rezygnować z tłuszczy zwierzęcych, ale sięgać po ich zdrowe źródła: jaja, mięso z ekologicznych hodowli.

Krok drugi – odpowiednia kompozycja suplementów i ziół

Prawidłowa dieta i dostarczanie składników odżywczych powinno stanowić podstawę profilaktyki i leczenia. Jednak nawet najlepsza dieta może okazać się niewystarczająca w wyczerpaniu nadnerczy. W takim przypadku żywienie należy uzupełniać o mądre stosowanie składników odżywczych, witamin i minerałów wspierających nadnercza i znajdujące się w nich mitochondria. Dodatkowym naturalnym wsparciem są zioła adaptogenowe, których działanie potwierdzono naukowo, wykazując, że zioła adaptogenowe mogą pośredniczyć w reakcjach zmniejszających poziom kortyzolu – redukując stres w organizmie 6. Doskonałym przykładem jest wyciąg z różeńca górskiego (rhodiola rosea). Zbadano, że zawarte w nim substancje: rozawina oraz salidrozyd zwiększają wytrzymałości organizmu w sytuacjach stresowych 4. Ponadto różeniec wpływa na utrzymanie prawidłowego przepływu krwi, dzięki czemu przyczynia się do utrzymania wysokiej aktywności umysłowej i prawidłowych funkcji poznawczych.

Witaminy z grupy B

Udowodniono naukowo, że niedobór witaminy B12 oraz witaminy B6 może być związany z nadmiernym stresem i zamęczeniem nadnerczy. Wzbogacenie diety o te witaminy pozwoli Ci skuteczniej redukować skutki stresu oraz przywróci właściwe funkcjonowanie nadnerczy. Australijskie badanie z podwójnie ślepą próbą z 2011 roku wykazało, że osoby, które otrzymały kompleks witaminy B – w przeciwieństwie do grupy placebo – zwiększyły swoją zdolność koncentracji osłabioną przez stres. Co więcej, witaminy z grupy B wspierają mitochondrialną produkcję energii gwarantując Ci witalność i zastrzyk energii. Jednak, aby ich działanie na mitochondria było możliwe należy zwrócić uwagę na formę aktywną witamin oraz odpowiednią dawkę. Wymogi te spełniają mitoceutyki w tym specjalnie zaprojektowany preparat Adrenal-Intercell. Zawiera najważniejsze witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6, B12, kwas pantotenowy i kwas foliowy) w aktywnych formach, które zapewniają utrzymanie prawidłowego metabolizmu energetycznego oraz wspomagają ochronę komórek przed stresem oksydacyjnym. Jakie są pozostałe, równie istotne składniki preparatu Adrenal-Intercell?

Magnez

Potwierdzono naukowo pozytywny wpływ magnezu na niewydolność nadnerczy 7. Odpowiedni poziom tego pierwiastka pomaga zachować funkcje tych gruczołów. Magnez moduluje oś podwzgórze-przysadka-nadnercza wspomagając organizm w stresie. W ten sposób uważa się, że magnez może regulować produkcję kortyzolu i zapobiegając jego nadmiernej produkcji i wspierając układ nerwowy.

Witamina C

Dobrze znana ze swojego działania antyoksydacyjnego, które doskonale sprawdza się podczas chronicznego stresu i zmęczenia chroniąc komórki przed stresem oksydacyjnym. Aktywna postać L-askorbinianu pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, w utrzymaniu funkcji psychologicznych, a także prawidłowego metabolizmu energetycznego.

Cynk

Niezbędny kofaktor do przebiegu reakcji w mitochondriach i komórkach. Uczestniczy w syntezie białka i DNA, które są narażone na uszkodzenia z wyniku przewlekłego stresu i mechanizmów oksydacyjnych. Pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej oraz metabolizmu węglowodanów, kwasów tłuszczowych i makroskładników odżywczych.

Opisane podstawowe substancje regulujące pracę nadnerczy stanowią jedynie wskazówki, które mogą pomóc Ci obniżyć poziom kortyzolu i zapanować nad stresem. Jednak nie zastąpią kompleksowej terapii mitochondrialnej popartej celowaną diagnostyką pod kątem specjalisty.

Autor: Paulina Żurek

Bibliografia

 

0:00
0:00