Depresja endogenna – przyczyna, rozwiązanie

Depresja to nieproszony gość, który może pojawić się u nas z wielu różnych powodów. Część z nich związana jest z czynnikami zewnętrznymi, takimi jak miesiące zimowe (depresja sezonowa), utrata kogoś bliskiego lub traumatyczne przeżycie (depresja reaktywna), czy dobrze znana, przynajmniej części matek –  depresja poporodowa (wynikająca przede wszystkim z nierównowagi hormonalnej). Mówimy wówczas o depresji egzogennej.

Istnieje jednak jeszcze inny rodzaj depresji, która bierze się „z nas samych”. Nic nie cieszy już nas tak, jak dawniej, brakuje nam sił i nadziei, dotychczasowe życie traci sens, pojawia się w nas potrzeba izolacji. Mimo że potencjalnie nie istnieje żaden powód takiego stanu rzeczy. W takiej sytuacji mamy do czynienia z tak zwaną depresją kliniczną (inaczej nazywaną endogenną lub właściwą).

Zgłaszający się do lekarzy pacjenci bardzo często obserwują, iż przepisywane im przez psychiatrów farmaceutyki typu: SSRI oraz SSNRI, inhibitory oksydazy monoaminowej, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny działają tylko przez jakiś czas, po czym depresja powraca. Dodatkowo pojawia się konieczność ciągłego zwiększania dawek leków oraz związanych z nimi coraz to silniejszych skutków ubocznych.

Tymczasem na depresję kliniczną można spojrzeć również inaczej i poszukać jej przyczyny w zaburzeniach metabolicznych. Podejście to nabiera sensu, jeżeli zauważymy, że depresja właściwa bardzo często nie jest jedynym schorzeniem, jakie stwierdza się u tych pacjentów. Wśród innych powiązanych z depresją zaburzeń należy wymienić:

• choroby zapalne jelit, „nieszczelne jelito”,
• zespół metaboliczny, cukrzyca typu 2, otyłość,
• choroby autoimmunologiczne np. Hashimoto,
• łuszczyca i inne choroby skóry,
• alergie (w tym nietolerancje pokarmowe),
• refluks, problemy z narządami trawiennymi,
• zespół bezdechu sennego,
• polineuropatia obwodowa i autonomiczna,
• niskie ciśnienie krwi,
• impotencja,
• artretyzm,
• zapalenie stawów.

Depresja współistnieje z innymi chorobami i może się rozwijać w wyniku dysfunkcji metabolicznych. Podstawową przyczyną, która łączy te schorzenia, jest stres nitrozacyjny, czyli nadmiar związków azotu w organizmie zwłaszcza tlenku azotu (NO·) i nadtlenoazotynu (ONOO-).

Według medycyny mitochondrialnej depresja stanowi jeden z wielu przejawów poważnego zaburzenia metabolicznego, czyli wspomnianego już stresu nitrozacyjnego. Natomiast towarzyszące jej dolegliwości i objawy takie jak: problemy z pamięcią, oszołomienie, problemy z koncentracją, brak energii, problemy ze snem, szybkie męczenie się, niska reakcja na stres potwierdzają istnienie zaburzeń metabolicznych w całym organizmie, a nie tylko i wyłącznie w produkcji neuroprzekaźników.

Przyczyny stresu nitrozacyjnego

Stres nitrozacyjny możesz podejrzewać u siebie w przypadku:

• nadmiernego obciążenia fizycznego organizmu;
• przewlekłego stresu psychicznego;
• obciążenia organizmu ksenobiotykami (substancjami obcymi dla organizmu);
• niewłaściwej diety (brak niezbędnych mikroskładników odżywczych, np. dieta oparta o dania Fast – food, dieta niskotłuszczowa, dieta bogata w tłuszcze trans, a uboga w kwasy omega-3, nadmiar azotanów i azotynów w diecie);
• długotrwałej dysbiozy jelitowej oraz uszkodzeń błony śluzowej jelita (W warunkach uszkodzenia bariery jelitowej i ewentualnej dysfunkcji wątroby, amoniak i inne neurotoksyny pochodzenia bakteryjnego przedostają się przez barierę krew/mózg CUN). Dysbioza jelitowa to źródło toksyn  i prowadzi do przewlekłego stresu nitrozacyjnego;
• nawracających stanów hipoksji i reperfuzji (czasowego niedotlenienia tkanek spowodowanego zahamowaniem przepływu krwi), zjawiska bardzo powszechnego przy niestabilności odcinka szyjnego kręgosłupa.

Reklama

Cerebiotik-Intercell® Ekstrakt z szafranu Sprawdź

Adrenal-Intercell® Sprawdź

Rhodiola Sprawdź

EnzOmega ® MSE Sprawdź

QuinoMit® Q10 Fluid – Ubichinol MSE Sprawdź

Witamina C MSE matrix Sprawdź

Witamina D3 MSE Sprawdź

Pokonać depresję pomoże Ci pokonanie stresu nitrozacyjnego!

Nawet w medycynie konwencjonalnej jedną z przyczyn depresji jest niedobór substancji odżywczych.  Niestety jest on rzadko brany pod uwagę. Kluczowym elementem jest prawidłowa diagnostyka, która sprawdza zawartość składników wewnątrzkomórkowych. Poziomy witamin czy pierwiastków mierzone tradycyjnie w surowicy, nie dostarczają informacji o tym, czy składniki odżywcze są obecne w komórkach i mogą trafiać do mitochondriów. W rezultacie często nawet nie wiemy, że w naszych komórkach istnieje niedobór jakiegoś istotnego składnika.

Mitochondrialna terapia depresji powinna obejmować:

1. Wyeliminowanie stresu nitrozacyjnego.

2. Uzupełnienie poziomu koenzymu Q₁₀ jako wsparcie mitochondrialnych procesów produkcji energii.

3. Uzupełnienie witamin z grupy B:

– suplementacja witaminy B₁₂ (najlepiej w formie metylokobalaminy), w celu zneutralizowania nadmiaru związków azotu w organizmie oraz innych witamin z grupy B, w celu wsparcia funkcjonowania układu nerwowego oraz przemian energetycznych w organizmie;

– zapewnienie prawidłowej dziennej dawki kwasu foliowego potrzebnego do produkcji serotoniny;

– kwas foliowy i witamina B12 są ważne dla tworzenia SAM (S-adenozylo-metioniny), substancji bardzo ważnej dla mózgu i układu nerwowego. Te witaminy są nadmiernie zużywane podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych i powinny być uzupełniane;

– uzupełnienie poziomów witaminy B3 i B6 potrzebnych do produkcji serotoniny z aminokwasu L-tryptofanu.

4. Suplementacja witaminy D – przeciwdziała procesom zapalnym oraz poprawia działanie dopaminy.

5. Lecytyna / fosfatydylocholina – działanie ochronne wobec membrany mózgowej (w przypadku dysfunkcji jelit wspiera też funkcję barierową błony śluzowej jelit).

6. Rewitalizacja jelit (przy podejrzewaniu złego stanu jelit/dysbiozy).

7. Suplementację wysokiej jakości kwasów tłuszczowych omega – 3, które mają działanie nie tylko przeciwzapalne. Służą również jako materiał budulcowy tkanki mózgu i systemu nerwowego (mózg to nawet 20% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych). Kwasy te to składnik błon komórkowych, również komórek tworzących tkankę nerwową. Warto stosować je wraz ze wsparciem ochrony antyoksydacyjnej (nienasycone kwasy tłuszczowe są bardzo wrażliwe na działanie wolnych rodników), przy pomocy takich antyoksydantów jak witamina E i C.

8. Wsparcie funkcjonowania wątroby (więcej na ten temat w artykule: Regeneracja wątroby).

9. Dieta mitochondrialna, wspierająca metabolizm węglowodanów i tłuszczów oraz naturalne procesy regeneracji komórek, jak również dostarczającą organizmowi niezbędnych składników odżywczych.

10. Ograniczenie stresu (relaksacja, zmniejszenie ilości zadań do wykonania w ciągu dnia).

11. Poprawa jakości nocnego snu (np. nieużywanie wieczorem urządzeń elektronicznych, zaburzających naturalną rytmikę hormonów snu, nocna przekąska w formie kromki chleba z masłem lub tolerowanej kaszy z masłem).

Wdrożenie powyższych zaleceń pomoże Ci pokonać pierwotną przyczynę depresji, czyli stres nitrozacyjny, a tym samym sprawi, że leki z grupy SSRI itp. przestaną być Ci niezbędne do tego, abyś znowu się uśmiechał i cieszył się życiem.

Pamiętaj – depresja kliniczna to sygnał ostrzegawczy, ciche wołanie organizmu o pomoc – wspieraj mitochondria, a one odwdzięczą Ci się energią, niezbędną do zachowania dobrego nastroju i optymizmu.