Wszystkie artykuły

Standardowe laboratoryjne zakresy często nie mają nic wspólnego z odzwierciedleniem tego, jak funkcjonuje nasza tarczyca. Jak zauważa Dr Sarah Myhill, leczenie często rozpoczyna się dopiero, gdy wynik badania TSH przekracza 5 mlU/l. Nie zmienia to faktu, że wielu z nas doświadcza objawów niedoczynności tarczycy już przy wyniku TSH równym 3, a nawet 2,5. Indywidualny zakres hormonów tarczycy to ten, w którym nasze samopoczucie jest najlepsze i nie odczuwamy żadnych objawów. Różnimy się między sobą pod względem biochemicznym i ta zmienność powinna być brana pod uwagę przy leczeniu chorób tarczycy.

Decydując się na diagnostykę w kierunku infekcji pasożytniczej warto mieć na uwadze niską czułość badań, zarówno z kału jak i z krwi. Dlaczego tak się dzieje? Przede wszystkim próbka kału musi pochodzić z tej partii stolca, w której jaja, cysty lub całe pasożyty są lub były obecne, co może być trudne. Z tego względu należy 3-krotnie powtórzyć badania w odstępie 2 dni. Badania z krwi dające możliwość oceny przeciwciał przeciwko pasożytom mogą dawać wynik fałszywie ujemny, gdyż pasożyty potrafią produkować substancje modyfikujące odpowiedź układu immunologicznego tak, aby ich „nie widział” i nie atakował.

Wykazano, że mitochondria są w stanie zarówno gromadzić, jak i ponownie uwalniać magnez, co czyni je ważnym wewnątrzkomórkowym magazynem tego pierwiastka. Ostatnie badania nad transporterami magnezu doprowadziły do identyfikacji transportera Mg2+ w błonie plazmatycznej SLC41A (Solute Carrier Family 41 Member 1), mitochondrialnego systemu wypływu Mg2+ SLC41A3, kanału napływu Mg2+ Mrs2 oraz eksportera Mg2+. Potwierdziły one, że magnez zwiększa aktywność trzech głównych dehydrogenaz mitochondrialnych zaangażowanych w metabolizm energetyczny.