Przeciążenie pracą i domowymi obowiązkami to prosta droga do wyczerpania nadnerczy i rozwoju chorób cywilizacyjnych. Na szczęście możesz z niej zawrócić!
Nadnercza to niewielkie gruczoły należące do osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPAA). Właśnie ta oś decyduje o odpowiedzi organizmu na stres1. Jest ona kluczowym regulatorem wydzielania hormonów nadnerczowych, spośród których największe znaczenie ma kortyzol.
Im więcej stresu, napięcia czy nadmiernego wysiłku, tym łatwiej o przeciążenie osi HPAA, rozregulowanie gospodarki hormonalnej i zmęczenie nadnerczy. Może to prowadzić m.in. do osłabienia układu odpornościowego, wzrostu ciśnienia krwi, zwiększonego tętna, niedoczynności tarczycy, nowotworów, reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) czy choroby wieńcowej2.
Przewlekły nawracający stres ma również ogromny wpływ na mitochondria będące miejscem syntezy steroidów, ponieważ wzrastający poziom kortyzolu powoduje zmniejszenie wrażliwości receptorów. Dochodzi wówczas do zmian w wydzielaniu neurotransmiterów (w tym noradrenaliny, adrenaliny, dopaminy, GABA, serotoniny), co manifestuje się zaburzeniami snu, alergiami, problemami trawiennymi itp.
Ponadto nadprodukcja kortyzolu i stres wiążą się ze wzrostem potencjału zapalnego i nadmiernego wydzielania tlenku azotu, co ma szkodliwy wpływ na mózg oraz wpływa na zmianę struktury białek, wywołując reakcje autoimmunologiczne. Hormony stresu aktywują również enzym – kinazę PDH, który osłabia wytwarzanie energii ATP w mitochondriach3.
Młodzi przemęczeni
Mało kto wie o tym, że utrzymujący się nadmiar kortyzolu może wynikać nie tylko z życia w napięciu i biegu, czy nadmiaru obowiązków. Również palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, szkodliwe promieniowanie, a w głównej mierze dieta sprzyjają wyczerpaniu nadnerczy. Niewłaściwe pokarmy i niedobory żywieniowe wywołują bowiem ten sam mechanizm reakcji stresowej w organizmie, co negatywne emocje. To dlatego coraz częściej z problemem tym zmagają się młode, w pełni aktywne osoby. Zwykle nie przypuszczają one, że ich kłopoty ze snem, drażliwość i nerwowość, zaburzenia hormonalne i trawienne, insulinooporność czy przybieranie na wadze to po prostu objawy nieprawidłowej gospodarki kortyzolem i wyczerpania nadnerczy. Wszystkie te zmiany można jednak zatrzymać – przywracając właściwy poziom energii mitochondrialnej. Oznacza to przede wszystkim dostarczenie organizmowi składników odżywczych, których zasoby w sytuacji nadmiernego stresu drastycznie spadają.
Głodne nadnercza
Czego zatem potrzebują nasze niepozorne gruczoły, by odzyskać witalność i wydolność? Przede wszystkim witamin (C daje silną ochronę antyoksydacyjną, a te z grupy B podnoszą sprawność umysłową) oraz deficytowych minerałów (magnez reguluje produkcję kortyzolu i wspiera funkcje osi HPAA, a w połączeniu z cynkiem normuje ciśnienie, chroni serce i uczestniczy w licznych procesach metabolicznych). Ich synergistyczne działanie chroni nadnercza przed wyczerpaniem, redukuje zmęczenie i zwiększa odporność na stres.
Ważne przy tym, aby wymienione składniki przyjmować w najbardziej przyswajalnych formułach – a właśnie takie znajdują się w preparacie Adrenal-Intercell, z powodzeniem wspomagającym pracę mózgu i nadnerczy.
Adrenal-Intercell zawiera również aminokwasy roślinnego pochodzenia (tyrozynę i fenyloalaninę wspierające pracę tarczycy i uczestniczące w produkcji hormonów) oraz wyciąg z różeńca górskiego (Rhodiola rosea) o właściwościach adaptogennych, który poprawia wydolność fizyczną. W jednym z badań zmniejszał on stres, bóle głowy i zmęczenie powodowane egzaminami, niwelował problemy ze snem i poprawiał samopoczucie zażywających go studentów4.
Starannie dobrany skład Adrenal-Intercell sprawia, że poleca się go wszystkim osobom narażonym na nadmierny stres i przepracowanym.
Autor: Dagmara Moszyńska
Bibliografia
- Gin Prakt 2007; 3: 11-14
- Clin Expe Immunol 1995; 99: 251-5; Eur Heart J 2008;29: 640-8
- Endokrynol. Pol. 2008: 59 (4): 330-339; J. Chron. Fatigue Syndrom 2001; 8: 39-44; FASEBJ 2002; 16: 1.407-1.417
- Phytomedicine 2000; 7 (2): 85-89